ANNELİK

Anne bir tanedir. Eşi yoktur. Canı, kanı, özverisiyle sevgisi tartılmaz hiçbir teraziyle. Emeğini esirgemez.

Acaba niye?

Kendi annesini örnek almıştır her halde.

Çünkü o, pamuk saçlı, güler yüzlü, tatlı sözlü anneanne evin çınarıydı, yeri dolmadı.

Peki ama benim kaç annem vardı?

Şefkatli teyzelerim de birer anaydı bana.

El üstünde tuttular. Korudular, kolladılar.

Hepsi.

Bende biliyordum zaten her birinin değerini.

Ödeyemem asla haklarını, senede sade bir gün yetmez. Anarım hep adlarını.

Aslında her kadında vicdanıyla bir annedir. Gerektiği zaman göze alır her şeyi. Bunu anlayalım. Ona göre davranalım ve öğretelim annelere saygı göstermeyi.

Çünkü sevginin kaynağıdır anaların yüreği iyi ki rabbim vermiş bana evlatlarımı. Daha iyi anladım anneliğin anlamını. Fakat geç kalmışım fark etmekte annemin bağlılığı torunlarına.

Meğer bu bir aşamaymış kuşaktan kuşağa geçen. Şimdi anlıyorum. Önce den gelirse borcunu ödüyor yeni nesille artık oğullarımın bile torunları var. Ben de seviyorum torunlarımın çocuklarını bu yıllar.

Şimdi çok yaşlıyım

Evlatlarımın ilgisiyle hayattayım

Ve mutlu ediyor beni.

Bunları düşünelim biraz

Annelik unutulmaz