KAPILAR

Devlet kapısı kavramı, dilimizde “Devletten yarar sağlamak veya başkalarının sayesinde rahat yaşamak” anlamında kullanılan bir terimdir.

Aslında ülkelerin de sınır kapıları vardır. Devletler girişleri çıkışları kontrol ederler. Herkes her yere izin almadan giremez. Gümrük kapıları kaçakçılığı önlemek içindir. Ancak kaçırılan sadece mal olmuyor. Bazı insanlar, ölümü göze alarak yurtlarından kaçmak istiyorlar. Bu çaresiz kalan kişileri, aileleri kaçırmağı iş edinen vicdansızlar bu durumu ticaret kapısı sayıyorlar. Duygusal taraf hiç düşünülmüyor. Kapı eskiden beri giriş çıkış için tasarlanmış koruyucu bir araçtır.

Eskiden şehirleri güvenli kılan çevre duvarları ve kapıları vardır. Çin seddi ve İstanbul surları gibi bazılarının kalıntıları hala durmaktadır. İstanbul’da semtlere isim vermiş ünlü kapılar vardır. Edirnekapı, Topkapı, Kumkapı, Bahçekapı, Çarşıkapı, Silivrikapı gibilerden başka Mevlanakapı bir kişi adına ‘Çatkapı’ belki bir olay üzerine verilmiştir kapıydı. Günlük yaşamda bitişik evlerde komşu kapısı, ev kapısı, sokak kapısı, oda, mutfak ve diğer yerlerin kapıları özel hayatın da koruyucularıdır kilitli, sürmeli olabilirler. Çok çeşitli kapılar üretilmiştir.

Genellikle, içeri dışarı açılan iki, üç menteşeli tutamaklı olanlar yaygındır. Ray üzerinde sürgülü olanlar daha az yer kaplarlar. Çoğunlukla büyük mağaza ve bankalarda bulunan, kendi ekseni etrafında dönen dairesel kapılar da vardır. Kasa kapıları özel kilit veya şifre sistemine bağlıdır.

Kapı geniş anlamlı bir sözcüktür birçok deyimde yer alır. İş kapısı, ekmek kapısı geçim parasının kazandığı yer demektir. El kapısı iş vereni veya başka birinin evinde çalışır veya yaşamaktan duyulan üzüntüyü anlatır. Bir tür halinden şikayettir. Kapı kolu, kapı tutamağıdır.

Kapı kulu, zengin köy ağasının işçisi ve evine sığınmış hizmetçisi. Kapı yoldaşı aynı iş yerinde 

çalışan iş arkadaşı aynı düzeyde olanlar demektir.

Gönül kapısı, sevecenlik samimiyet cömertlik gibi nitelikleri ifade eder, gönül kapıları açık olsun yeter.