YENİ YIL

İyiler olsa da, pek çok acı olaylar yaşadığımız 2016 senesi yarın geçmişe mal olacak.

Hesaplaşmasını tarih ve yeni kuşaklar yapacak.

Ben ilerleyen yaşıma rağmen hayattan uzak değilim. Çünkü bilim insanlarının araştırmaları sonucu bulunan bir ekranla okuyup yazabiliyorum.

Bu durum eğitimde çağdaş bilimin ve teknolojinin önemini vurgulayan en gerçek kriterlerden biri…

İnsanlar 15-20 yıla kadar Mars gezegeninde kuracakları koloni için orada yaşam koşullarına uyum sağlama deneylerini yapmaktalar. Hayal etmek bile heyecan veriyor.

Bugün 31 Ocak Cumartesi 3 gün önce Sayın Yılmaz Özdil’in, Sözcü gazetesindeki köşe yazısını okudum.

Ben ne bir ekonomist, ne bir sosyolog veya siyaseyçi veya fanatik partiliyim. Bu ilginç yazıda büyük başarıyla, basite indirgenmiş, yönetim sistemlerini öğrendim, yararlandım. Kendisine çok teşekkür ediyorum.

Bu çobanlık felsefesi beni düşünmeye, kendi çapımda anlamaya yöneltti. Ve aklıma şu soru geldi.

Acaba her çobanın iki ineği olacak yerde tek bir ineği bulunsa ve onu kendi sorumluluğu altında gütse, diğerlerine göz koyup ortalığı karıştırmasa ve böylece bütüne zarar verilmese daha doğru olmaz mıydı?

Sadece yaşlı bir kadının ütopik düşüncesinin sonucu olan bu soru, çok mu anlamsız diye merak ediyorum.

Kendim için değilse bile torunlarım ve toruncuklarımın kuşaklarından geleceklere, tüm uluslara, ahlaka, ileriye yönelik bilgiye, uygarlığa, yurtta ve cihanda barışa, bir huzur dönemine girmeyi ümid edebilir miyim?

Bu akşam adım atacağımız 2017 yılının, bütün İNSAN’lık alemine, vatanımıza, maddi manevi sağlık, mutluluk, sevgi ve birlik çağının kapısını açacak, hayırlı bir başlangıç olmasını diliyorum.